خدا

بنام او که نیست پنهان به هرکجا بنگری هست عیان و عاجز است زبان از مدح و وصفش، می شود هرچه باشد اراده و قصدش هرچیزی به مثابه حاشیه هایی که او باشد اصلش به او توکل می کنم در سختی در اوج فلاکت ها و بدبختی که من جسمی خاکی و خون باشم و لختی گوشت و پوست و او باشد دوست و تکیه گاه تنهایی ام

خدایا هر کجا نگریستم از عظمتت گریستم که سال ها فراموش کرده بودم و در اصل خود را کرده بودم فراموش و شعله های عشق به تورا خاموش

خدایا می دانم تو هستی و من نیستم تنها می کنم به تو اتکا در هر موج غمی که به سویم هجوم آورد.

اگر مردم بر علیه ام باشند زخم بزنند و نداشته باشند رحم و من را گرفتار سازند در غم و وهم و ظاهرم را پر سازند از اخم می دانم که تو باز هستی به عنوان تیکه گاهم و تو باشی مقصد و راهم و جز تو هیچ نخواهم

به هیچ طغاینگری سر فرود نمی آورم چون تو باشی یاورم و تنها داورم

اگر غم ها برسرم ریزند و آوار ها پدید آید اگر سختی های شدید پیش آید اگر تهدید ها و تحقیرها تقدیرم گردد

هرگز وجودت مورد تردیدم قرار نگردد و در دیدم به تو تفاوتی حاصل نیاید که هرکه با تو باشد تحقیر نگردد

ای آه دل مظلومان ای گریه های بی پناهان ای سوز دل های بینوایان ای زلالی اشک های مادران ای آه و فریاد بیچارگان تنهایم نگذار اگر همه تنهایم گذاشتند و بی تردید تو تنها نمیگذاری کسی را که به تو پناه آورده باشد را جا می دهی محبت های بی پایانت حسابش جدا و تو باشی خدا

دیوانه ی واقعی...